W Ellendien też jest coś takiego... - ->Elledien->

Argentum · Wezyr

"I znowu to samo! Czy ona nie może chodzić z kimś, znaleźć jakiegoś kompana do rozmowy, tylko włóczy się sama w najdziwniejszych zakątkach Ellendien?!"
<Większość ludzi, którzy rozpoznają Argentum reaguje mniej więcej tak... Ale co ona może poradzić na to, że lubi niebezpieczeństwo i samotność? Zawsze wynika z tego coś ciekawego. Poznaje się nowych ludzi, walczy o życie... Samotność nie jest taka zła, pod warunkiem, że ktoś ją przerwie w odpowiednim momencie.>
<Tym razem Argentum wybrała się w najciemniejsze zakątki Ellendien, zapomniane przez bogów i ludzi. Mieszkają tu osobniki, którym w życiu się nie powiodło.>
"Pomyśleć, że ja kiedyś byłam taka, jak oni..."
<Pomyślała przechadzając się ciasnymi uliczkami tej zakazanej dziury (przepraszam za kolokwializm, ale to tak się fajnie komponuje z tekstem ^^"). Nagle kogoś dostrzegła. Był to ktoś w białym wytwornym płaszczu ze zdobieniami>
"Biel? Tutaj?!"
<pomyślała zdziwiona, ale nie podeszła do tej postaci. Czekała aż zrobi pierwszy krok>
<A wiesz, kim była ta postać? Tak, zgadłeś! To właśnie Ty...>

Lukan · Kuglarz

Argentum · Wezyr

"Niemożliwe... Lukan W BIELI?"
<pomyślałą zdziwiona i podeszła kilka kroków bliżej. Patrzyła na niego, jak cielę na malowane wrota>

Lukan · Kuglarz

<Kopnął kamyk mocniej tak, że trafił w beczkę pełną wody, która przechyliła się na jakiegoś kota, oblewajac go przy tym. Kot uciekł robiąc dużo hałasu a za nim pobiegły jeszcze trzy psy, ujadajace za mokrym czworonogiem. Lukan westchnął cicho jakby nie dowierzając i pokręcił głową>
Ciąg przyczynowo- skutkowy, jak w morde strzelił

Argentum · Wezyr

<Argentum aż podskoczyła ze strachu. Dość szybko się opanowała i zwróciła wzrok na Lukana. Podeszła bliżej>
- Witaj
<zagaiła>

Lukan · Kuglarz

<Spojrzał na nią jakby nie bardzo mógł jej skojarzyć>
- Witaj
<rzucił od niechcenia>

Argentum · Wezyr

- Co cię sprowadza w te zapomniane strony?
<zapytała lekko zdziwionym tonem, ale minę miała pokerową>

Lukan · Kuglarz

<Wzruszył ramionami>
- O ile wiem, panuje w tym mieście wolność, więc nie muszę ci się tłumaczyć.
<zauważył chłodno>

Argentum · Wezyr

- Nie zamierzałam cię wypytywać
<powiedziała z lekkim wyrzutem>
- Po prostu mało osób zapuszcza się w te strony...

Lukan · Kuglarz

- no to siędo nich zaliczam
<stwierdził obojętnie i rozejrzał siew poszukiwaniu noego kamienia>
- Oczywiscie mógłbym zapytać co taka znana persona robi w takim miejscu, ale oczywiscie poskromię swoją wampirzą ciekawość i nie zrobię tego.
<czy to mozliwe, żeby Lukan miał poczucie humoru?>

Argentum · Wezyr

<Argentum uśmiechnęła się lekko>
- Sławna persona? To przesada... Nigdy tu jnie byłam, więc wpadłam pozwiedzać...

Lukan · Kuglarz

- Wzruszające
<powiedział lodowato>
- No to miłego zwiedzania
<zasalutował od niechcenia i wyminął ją>

Argentum · Wezyr

<Zdezorientowana patrzyła, jak Lukan się oddala>
- I co ja takiego powiedziałam?
<zapytała sama siebie szeptem>

Lukan · Kuglarz

Absolutnie nic.. Może dlatego?
<pomyślał sobie starając się isć w miare prosto>
Z resztą... Co za róznica?

Argentum · Wezyr

<Usłyszała jakiś głos w swojej głowie. Zdziwiło ją to, bo nigdy nie umiała czytać w myślach>
- Żadna różnica. Masz rację...
<powiedziała cicho>