Łąka spokoju - ->Elledien->

Aurum · Władczyni Ellendien

-Ja się jeszcze moge cieszyć młodością...jakiś jeszcze rok.
<pokazała jej język nieco również wrednie się uśmiechając>

Argentum · Wezyr

<Zastanawiała się, jak Aurum mogła usłyszeć jej słowa>
- Ciesz się więc
<powiedziała, podchodząc bliżej>

Certus · Wezyr

-Młodość jest rzeczą względną...
<powiedział zezujac na zwisający z jego nosa kawałek bandażu>

Aurum · Władczyni Ellendien

-Teraz moge zrobić co chce i tak nie zostane ukarana.
<zaśmiała się szatańsko>

Argentum · Wezyr

- Ja tu jestem od ganienia ciebie, moja droga...
<powiedziała do Aurum, po czym zwróciła się do Certusa>
- Niestety... Młodość nie jest znanym odczuciem... Przynajmniej nie u mnie

Aurum · Władczyni Ellendien

-Ja tylko dzieciak jestem...
<oznajmiała pokazujac lekko język>
-Nie pytam o szczegóły twojej dalszej wypowiedzi...

Argentum · Wezyr

- No, faktycznie. Przecież dobrze je znasz, Aurum
<westchnęła ciężko>
"Dlaczego ja jej to powiedziałam???"
<pomyślała>

Aurum · Władczyni Ellendien

<spojrzała na Argentum>
-Nie powiedziałabym.
<uśmiechneła się szyderczo>

Argentum · Wezyr

<spojrzała jej głęboko w oczyk, szukając zrozumienia, czy choćby nikłego zrozumienia jej sytuacji. Nie znalazła go>
- Naprawdę nie pamiętasz...?
<jąkała się>

Aurum · Władczyni Ellendien

<zaśmiała się>
-Nie moge nie pamiętać twojej przeszłości. Jeśli mam być szczera...
<zbliżyła twarz do jej ucha>
-Wole się nie wtrącać w twoje sprawy. Chyba, że będzie to konieczne. I próbuje zapomniec.

Argentum · Wezyr

- Faktycznie. Chyba zgodzimy się wszyscy- przeszłość minęła. A teraz... Niech będzie, co ma być

Aurum · Władczyni Ellendien

-No właśnie. Żyj chwilą! Gorzej jak ty to mówisz a tak naprawde niewiesz co mi odpowiedzieć.
<spojrzała na nią podejrzliwie>

Argentum · Wezyr

- Faktycznie, nie wiem, co mówię i nie czuję się kompetentna, by roztkliwiać się nad prozą życia. Wielu było lepszych ode mnie i wielu jeszcze będzie, ale... Mówię, co myślę i tyle
<wyrzuciła z siebie jednym tchem>

Aurum · Władczyni Ellendien

<zaczeła klaskać>
-No nareszcie. Tylko na to czekałam. Wreszcie mnie nie okłamujesz.
<uśmiechneła się>
-Słuchaj jak coś ci leży na sercu pamiętaj, że zawsze przy tobie jestem, i że zawsze ci pomoge. Taka jest moja rola.
"Niestety...?"

Argentum · Wezyr

- Ja? Okłamuję ciebie?
<zdziwiła się trochę>
- Dzięki, ale nie skorzystam... Może innym razem
<odparła chłodno, jak na nią przystało>