Gerard - ->Elledien->

Gerard · Obywatel

Wygląd:

Imię: Gerard (wymowa francuska "Żerard")
Nazwisko: Valiarde
Rasa: Człowiek
Klasa: Złodziej
Wiek: Zależy w jakiej skali
Opis charakteru: Raczej spokojny, optymistycznie nastawiony do świata. Potrafi zwykle znaleźć wyjście z każdej sytuacji, bardzo lubi słuchać szumu drzew i śpiewu ptaków. Jest bardzo uczuciowy, ale niechętnie się do tego przyznaje
Historia: Nie przyznaje się do żadnego fragmentu z jego życia. Jedyne, czego nie żałuje, to przyjaźń z Argentum w dawnych czasach. Rozstali się dawno temu, kiedy o mało co nie zginął w okopach wroga. Powiedziano jej, że zginął jak bohater, że nigdy nie znaleziono ciała...
Umiejętności: Jak to złodziej: zręczność, niezgorsza charyzma, urok osobisty. Podróżował trochę po świecie i z daleka czuć od niego niebezpieczeństwo.
Ekwipunek: Czapka niewidka (z której nie korzysta. Ciekawe, czy pamięta, że wciąż ją ma xD), dwa krótkie sztylety, długi miecz za pasem.
Pupilek: Nigdy nie znalazł żadnego przybłędy, którego mógłby uznać za pupilka, więc żadnego nie ma, ale w jego zawodzie to niewielka strata

Kirai · Nadworny mag

<Widząc jakąś nową osobę niewiadomo czemu postanowiła do niej podejsc. Stanęłą kilka metrów od niego jak wryta i swoim zwyczajem zaczęła się na niego gapić. Dopiero po kilku minutach uśmiechnęła się neiznacznie mrużąc oczy, ale nic nie mówiąc>

Gerard · Obywatel

- Witaj
<odpowiedział nieznajomy ze swoim szelmowskim uśmieszkiem>

Kirai · Nadworny mag

<Uśmiechnęła się znacznie milej>
- Jesteś tutaj pierwszym facetem, który tak uprzejmie mnie powitał i się mnie nie boi jak małego dziecka, które dopiero co wyszlo z wariatkowa.
<Od razu przypomniała sobie reakcję Certusa i Lukana, jak ją pierwszy raz zobaczyli. Zachichotała i zrobiła trochę wredniejszą minę>
- Kirai jestem.

Gerard · Obywatel

- Miło cię poznać
<powiedział i ucałował jej dłoń>
- Nie rozumiem, czemu bją się tak wspaniałej istoty, jak ty...

Kirai · Nadworny mag

<Zarumieniła się lekko. Widać było jej duże zaskoczenie, że chłopak potrafi być tak miły. Zakłopotała się trochę>
- Eee... No, tego... No ja jestem ogólnie straszna, no bo... Przerażam swoim natręstwem, głupotą i porąbaniem...
<Potrząsnełą głową>
"Po co ja to mówię?"

Gerard · Obywatel

- Nie przesadzaj... Nigdy bym nie powiedział czegoś takiego o Pani
<powiedział, uśmiechając się lekko>

Kirai · Nadworny mag

- Bo dopiero co mnie Pan poznał?
<Zaśmiała się. Po chili jednak zrobiła minę ==">
- Ej... Jestem znacznie młodsza od Pana, jak może Pan mówić, na mnie Pani?

Gerard · Obywatel

- Przez czystą grzeczność. Dworska etykieta nie jest mi obca, jeśli chce Pani wiedzieć
<uśmiech na chwilę znikł z jego twarzy>
- Co Pani robi tutaj sama? Z takim wyglądem i charyzmą powinno wokół Pani biegać z tuzin zalotników

Kirai · Nadworny mag

- Ale ja bardzo nie lubię, gdy ktoś mówi do mnie "Pani"...
<Powiedziała z przekąsem. Uśmiechnęła się lekko, ale spojrzała na niego dziwnie podnosząc brew do góry>
- Nigdy nie zwykłam się nazyać typową dziewczyną. Czy Pan, się podlizuje?

Gerard · Obywatel

- Nie mów do mnie per "pan", proszę. I ja nie będę tego czynił, jeśli sobie tego nie życzysz
<skłonił lekko głowę>
- Nie podlizuję się. Jestem tylko uprzejmy...
<w jego głosie słychać było nutkę wyrzutu>

Kirai · Nadworny mag

- Dobra... eee... nawet niewiem jak Ci na imię.
<Powiedziała nadal mając ten sam wyraz twarzy>
- Uprzejmy? Tak bez powodu?

Gerard · Obywatel

- Wybacz mi moje maniery. Stoi przed tobą Gerard Valiarde. Może o mnie słyszałaś?
<zapytał z nikłą nadzieję w głosie>
- To trzeba mieć powód, by okazać należny szacunek tak pięknej pani?

Kirai · Nadworny mag

- Gerard Valiarde....
<Zastanowiła się>
- Mam słabą pamięć do nazwiask, ale możliwe, ze o tobie słyszłam, tym batdziej jeśli jesteś złodziejem w co z takimi manierami wątpię... W każdym razie teraz na pewno Cię zapamiętam.
<Uśmiechnęła sie, ale po chwili znów przybrała cwany i zdziwiony wyraz twarzy>
- W takim razie... Podrywasz mnie? Albo ejsteś zwyczajnie ślepy...

Gerard · Obywatel

- Dobre maniery nie wadzą w towarzystwie...
<powiedział z tajemniczym uśmieszkiem>
- ... zwłaszcza takiej piękności